Ομοφυλόφιλοι αρχιεπίσκοποι κατά ομοφυλοφιλίας

Αρχείο/Φεβρουαρίου 2013

Ορθόδοξη και Καθολική Εκκλησία: Βίοι παράλληλοι

[…]Την ώρα που ο Αρχιεπίσκοπος Xριστόδουλος χαρακτήριζε την ομοφυλοφιλία «κουσούρι», κατακρίνοντας με σφοδρότητα τον γάμο μεταξύ ατόμων ιδίου φύλου, η I.Σύνοδος επιχειρούσε να νομιμοποιήσει τα κρούσματα ομοφυλοφιλίας στις τάξεις των μητροπολιτών. Το νομικό τμήμα της Συνόδου υπέβαλε αίτηση στην ‘Aρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων’, προκειμένου να μη θεωρείται η ομοφυλοφιλία εμπόδιο στην άσκηση του δημόσιου λειτουργήματος των μητροπολιτών.
—–Στις 12 Aπριλίου 2005 η Aρχή εξέδωσε την υπ’ αριθμόν 25 απόφασή της, «περί του δημοσιεύειν τα σκάνδαλα των κληρικών». (…) Στην απόφαση αναφερόταν ρητά ότι «η δημόσια γνώμη δικαιούται να γνωρίζει αν ένας μητροπολίτης που προβάλλει εαυτόν ως στερούμενο προσωπικής ζωής και ως παράδειγμα αρετής, αγνότητας, αγαμίας, πενίας κ.λπ. και ζητεί από το ποίμνιό του να μιμηθεί το παράδειγμά του, διάγει πράγματι βίο άκρως αντίθετο και σκανδαλώδη»[…]

Αξίζει να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο>>>

Advertisements

Η εγκληματική δράση του αιμοσταγή μητροπολίτη Καραβαγγέλη στη Μακεδονία [3]

Αρχείο/ Ιούλίου 2011

Ο Σόνισεν κάνει αναφορά στον Έλληνα παπα-Σταύρο που ζούσε στο Πισοδέρι ο οποίος παρουσιάζεται στην Ελλάδα ως ήρωας (!!!): «..αυτό το τέρας ήταν άνθρωπος με ανώτερη μόρφωση…η Εκκλησία τον έστελνε συχνά στο εξωτερικό σε διπλωματικές αποστολές. Ήταν επικεφαλής της αντιπροσωπείας ‘Από τον Μακεδονικό λαό’, η οποία είχε πάει να συναντήσει τον Άγγλο βασιλιά στους Ολυμπιακούς αγώνες». Ο παπάς βοήθησε τους Τούρκους στην καταστολή της Εξέγερσης των Βουλγάρων: «Δύο φορές έλαβε μέρος σε σφαγές», αλλά όταν ένας Τούρκος αξιωματικός «αρνήθηκε να κάψει ένα συγκεκριμένο χωριό….ο παπα-Σταύρος προσέλαβε Αλβανούς κακούργους να το κάνουν…Ένας Τούρκος ταγματάρχης αρνήθηκε την συντροφιά του παπά λέγοντας….’Μπορούμε να είμαστε άτιμοι και χωρίς τη βοήθεια αυτού του βάρβαρου». Δολοφόνησε το Λάζαρο Ποπτράϊκωφ, «έφερε το κεφάλι του στην Καστοριά» και μοίρασε φωτογραφίες του στους χωρικούς.

Αξίζει να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο >>>

Η εγκληματική δράση του αιμοσταγή μητροπολίτη Καραβαγγέλη στη Μακεδονία [2]

Αρχείο/ Ιούνιος 2011

Όταν το έθνος και η Εκκλησία του ιεροποιούνται, ανοίγει η Πύλη της Κόλασης και κάθε έγκλημα στο όνομά τους συγχωρείται. «Η επιλογή…εθνικής ταυτότητας δεν ήταν δεδομένη αλλά συχνά δημιουργούσε αισθήματα αμηχανίας στους τοπικούς πληθυσμούς, ελληνόφωνους, βλαχόφωνους, σλαβόφωνους, αλβανόφωνους ή και τουρκόφωνους που μέχρι τότε προσδιόριζαν την ταυτότητα τους με βάση την χριστιανική ορθοδοξία. Γι αυτό τον λόγο…δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο των χωριών που ταλαντεύθηκαν ανάμεσα στις δυο ιεραρχίες….ή άλλαζαν πλευρές μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Χαρακτηριστική ήταν η περίπτωση του ιερέα του βουλγαρόφωνου χωριού Βέλικα στην Θράκη» που διαμαρτύρεται γιατί θέλουν να τους στείλουν από την Εξαρχία «παπά  βουλγαρικόν…αλλά εμίς εις τα ρομέκα συνιθίσαμε και θέλουμε πάλιν το γίδιο να γήμεστεν…» (Βλ. Χ.Εξερτζόγλου «Εθνική Ταυτότητα στην Κων/νούπολη τον 19ο αι.». Νεφέλη-1996 »).

Αξίζει να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο >>>

Αύριο το 3ο Μέρος

Η εγκληματική δράση του αιμοσταγή μητροπολίτη Καραβαγγέλη στη Μακεδονία [1]

Αρχείο/ Ιούνιος 2011

Ο Καραβαγγέλης αυτοπαρουσιάζεται: «…όταν έκανα τέτοια επικίνδυνα ταξίδια ντυνόμουν κάπως διαφορετικά. Έριχνα επάνω μου ένα μαύρο εγγλέζικο αδιάβροχο, φορούσα μπότες ψηλές ως το γόνατο, το αντερί μου το εσήκωνα και έπιανα τις άκρες του μέσα στις τσέπες μου. Και πάνω από το καλυμμαύχι μου έριχνα ένα μαύρο μαντήλι. Στον ώμο κρεμόταν το «μάλιγχερ» και στο στήθος μου σταυρωτά κάτω από το αδιάβροχα διακρίνονταν οι φυσιγγιοθήκες με τα φυσέκια. Στη μέση φορούσα μια πέτσινη ζώνη απ’ όπου κρέμονταν από τη μια η θήκη του πιστολιού μου, που ήταν μεγάλο και γινόταν εν ανάγκη και τουφέκι, και από την άλλη ένα μαχαίρι στη θήκη του. Έτσι όλοι με πέρναγαν για στρατιωτικό ή αστυνομικό. Συχνά γυμναζόμουν στο σημάδι…»

Αξίζει να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο>>>

Αύριο το 2ο μέρος