Αρχείο/ Ιούνιος 2011
Όταν το έθνος και η Εκκλησία του ιεροποιούνται, ανοίγει η Πύλη της Κόλασης και κάθε έγκλημα στο όνομά τους συγχωρείται. «Η επιλογή…εθνικής ταυτότητας δεν ήταν δεδομένη αλλά συχνά δημιουργούσε αισθήματα αμηχανίας στους τοπικούς πληθυσμούς, ελληνόφωνους, βλαχόφωνους, σλαβόφωνους, αλβανόφωνους ή και τουρκόφωνους που μέχρι τότε προσδιόριζαν την ταυτότητα τους με βάση την χριστιανική ορθοδοξία. Γι αυτό τον λόγο…δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο των χωριών που ταλαντεύθηκαν ανάμεσα στις δυο ιεραρχίες….ή άλλαζαν πλευρές μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Χαρακτηριστική ήταν η περίπτωση του ιερέα του βουλγαρόφωνου χωριού Βέλικα στην Θράκη» που διαμαρτύρεται γιατί θέλουν να τους στείλουν από την Εξαρχία «παπά βουλγαρικόν…αλλά εμίς εις τα ρομέκα συνιθίσαμε και θέλουμε πάλιν το γίδιο να γήμεστεν…» (Βλ. Χ.Εξερτζόγλου «Εθνική Ταυτότητα στην Κων/νούπολη τον 19ο αι.». Νεφέλη-1996 »).
Αξίζει να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο >>>
Αύριο το 3ο Μέρος
Ασμοδαιος 